Verschillende soorten

Bij inspanningsincontinentie of stressincontinentie is er sprake van ongewild urineverlies bij lichamelijke inspanningen of wanneer er een drukverhoging is in de buikholte. Dat is bijvoorbeeld het geval bij niezen, lachen en hoesten. De tijdelijke drukverhoging die daardoor wordt veroorzaakt, wordt stress genoemd.

Inspanningsincontinentie is meestal het gevolg van een verzwakking van de bekkenbodem. De bekkenbodemspieren of bekkenbodem is een wand van spieren, pezen en gewrichtsbanden die de organen onder in de buik ondersteunen.

De urinebuis loopt dwars door de bekkenbodem heen. Wanneer je je bekkenbodemspieren rond de urinebuis aanspant, hou je je plas op. Als de bekkenbodemspieren niet sterk genoeg zijn, kan je je plas niet meer volledig ophouden.

Dit wordt ook urge incontinentie genoemd. Aandrangincontinentie wil zeggen dat de blaasspier ongecontroleerd samentrekt waardoor je telkens de drang voelt om te plassen.

Aandrangincontinentie wordt meestal veroorzaakt door een blaasinfectie, een veroudering of vernauwing van de urineafvoerbuis.

Bij sommige patiënten komen inspanningsincontinentie en aandrangincontinentie samen voor.

Druppelincontinentie is het ongewild druppelsgewijs verliezen van urine. Vooral mannen hebben last van deze vorm van incontinentie. Druppelincontinentie komt ook vaker voor bij oudere mensen.

Problemen met de prostaat zijn vaak de oorzaak van deze vorm van incontinentie.

Een beschadiging aan de lichaamszenuwen of het centraal zenuwstelsel kunnen leiden tot een te slappe of te sterke blaas.